Farbowanie łuskami cebuli

Zbierałam te łuski z miesiąc, gdzie się da, i gromadziłam w szafce pod zlewem. Ostatnio zrobiło się tam już trochę ciasno, trzeba je było zatem zagospodarować. Oto efekty:

Udało mi się zebrać ok. 160 g  łusek, to nie jest mało. Musiałam je w tym garze udeptywać, żeby weszły.
(Kurz: Ich habe ein Monat lang oder noch länger die Zwiebelschalen gesammelt und endlich hatte ich 160 g - das ist ziemlich viel, ich hatte keinen Platz mehr in meinem Schränkchen unterm Spülbecken. Ich musste also was damit machen.)

Zalałam wodą, gotowałam ponad godzinę, przecedziłam do innego dużego gara i znów zalałam wygotowane łuski wodą i gotowałam prawie godzinę. Miałam więc dwie kąpiele: pierwszą z pierwszego gotowania, drugą z drugiego.
(Ich habe zwei Farbbäder vorbereitet - zweimal habe ich die Schalen mehr als eine Stunde gekocht.)

Pierwotnie chciałam to zrobić na jednym pasmie wełny, ale stuknęłam się w głowę - w końcu czesanke przy przędzeniu umiem połączyć, po co dręczyć się bardziej niż to konieczne.
Do gara z pierwszą kąpiela z łusek wrzuciłam cztery pasma po 25 g falklandzkiej wełny bez uprzedniego bejcowania, wstawiłam z garem do piekarnika na godzinę do 100 st. C. Do połowy wywaru drugiej kąpieli włożyłam kolejne niebejcowane 25 g falklandów. Reszta (25 g wełny i połowa drugiej kąpieli) czekała na swoją kolej. A potem zrobił się już taki kocioł, że nie miałam nawet kiedy robić zdjęć.
(Anfangs wollte ich ein langes Wollband färben, dann habe ich die Pläne geändert und die Wolle - Falkland - in sechs Portionen a 25 g geteilt. Wolle habe ich nicht vorgebeizt. Ich habe 4 Wollestückchen in dem 1. Zwiebelfarbbad eine Stunde im Backofen - 100°C - gekocht. Noch ein Stückchen habe ich gleichzeitig in der Hälfte des 2. Farbbads auf dem Küchenherd gekocht. Dann habe ich keine Zeit mehr für Fotos.)
Z pierwszej kąpieli wyjęłam wełnę, podzieliłam kąpiel na trzy części, wypłukałam do czysta pierwsze 25 g wełny z 1. kąpieli saute. A potem po kolei dogotowywałam pozostałe trzy pasma wełny: drugą z dodatkiem siarczanu miedzi (wyszła ciut ciemniejsza niż z samych łusek), trzecią z dodatkiem ałunu (wyszła bardziej żółta i wyrazista), czwartą z siarczanem żelaza (wyszła ciemnooliwkowa). Siarczanów dodawałam po mniej więcej 3 g, ałunu ciut ponad 5 g. W tym czasie ugotowało mi się pierwsze pasmo z drugiej kąpieli w samych łuskach - o dziwo kolor jest ciemniejszy niż z pierwszej kąpieli saute i bardziej herbaciany. Do ostatniego pasma podgotowanego w drugiej kąpieli z łusek dodałam dosłownie ciut, ciut siarczanu żelaza i wyszedł mi jasny oliwkowy kolor.
Ponieważ nie znalazłam jednoznacznej instrukcji, czy po farbowaniu prać, czy tylko płukać do czysta, czy od razu wysuszyć, a potem dopiero prać, zdecydowałam się tylko do czysta płukać. Oto efekty:
(Ich habe aus dem 1. Farbbad die Wolle genommen, den Sud habe ich in drei Portionen geteilt, das erste Stückchen Wolle habe ich gespuelt, bis das Wasser klar war (sanftes Gelb habe ich bekommen). Dann habe ich die drei restlichen Portionen Wolle nacheinander gekocht: 1. mit ca. 3 g Kupfersulfat (die Farbe war dunkler und intensiver), 2. mit ca. 5 g Alaun (die Farbe war intensiver als die mit den Schalen allein)  und 3. mit ca. 3 g Eisensulfat (Olivgrün). Inzwischen war die erste Portion aus dem 2. reinen Zwiebelfarbbad fertig - und interssanterweise diese war dunkler als die aus dem 1. Farbbad. Zu der zweiten Hälfte des 2. Farbbads habe ich sehr wenig Eisensulfat zugegeben und das helle Olivgrün bekommen. Ich wusste nicht, ob ich die Wolle gleich nach dem Färben waschen kann, darum habe ich sie nur genau gespült.)

Od lewej: 1. kąpiel z samych łusek, 1. kąpiel z dodatkiem siarczanu miedzi, 1. kąpiel z dodatkiem ałunu, 1. kąpiel z dodatkiem siarczanu żelaza, 2. kąpiel z odrobiną siarczanu żelaza, 2. kąpiel z samych łusek.  Słońce trochę wyżarło kolory na zdjęciu (farbowałam we wtorek).
Zobaczymy, co z tego będzie po upraniu i utrwaleniu. Ale to już chyba w nitce.
(Von links nacheinander: 1. Farbbad aus Zwiebelschalen allein, 1. Farbbad mit Kupfersulfat, 1. Farbbad mit Alaun, 1. Farbbad mit Eisensulfat, 2. Farbbad mit ein bißchen Eisensulfat, 2. Farbbad aus Zwiebelschalen allein. Ich bin neugierig, was daraus nach dem Waschen bleibt, ich sehe es aber vielleicht erst im Garn.)

Przy okazji postanowiłam sprawdzić przepis na farbowanie w kwiatach chabrów bławatków. Podobno lepiej wychodzi na jedwabiu, wzięłam więc wyczesy (silk noil), bo szkoda mi było czesanki na eksperyment. I słusznie. Miał być błekit nieba.
Zabejcowałam 20 g w ałunie (15%).
(Hierbei wollte ich das Rezept fürs Kornblumenfärben ausprobieren. Das geplante Himmeblau sollte mit der Seide besser als mit der Wolle gelingen. Ich habe also 20 g Silk Noil mit 15% Alaun vogebeizt.)

Zaparzyłam 25 g kwiatów chabrów w garnku.
(Ich habe 25 g Blumen aufgebrüht.)

Odcedziłam, kwiatki zawiązane w gazę włożyłam razem z jedwabiem do kąpieli i dałam wszystko do piekarnika na godzinę (80 st. C).
Efekty? No cóż, z błękitem nieba to ten kolorek nie ma nic wspólnego (na zdjęciu obok jedwabiu w kolorku wyjściowym).
(Alles, mit den Blumen in einem Verbandsmull, habe ich eine Stunde in 80°C im Backofen gekocht. Das Ergebnis sieht man darunter - das Himmelblau ist es bestimmt nicht. Es ist Schade um die Zeit und Geld - die Blumen sind nich billig, wenn man kein eigenes Roggenfeld hat.)

Szkoda zatem czasu i pieniędzy (kwiaty chabra to nie jest surowiec tani) na kolor brudnej szmaty.

A teraz namoczyłam na 48 godzin to:
(Jetzt habe ich die Schwarzbohnen für 48 h eingeweicht.)

Zobaczymy, czy coś z tego będzie. Inspirację znalazłam tutaj. Zresztą na Pflanzenfarben 2013 można znaleźć wiele interesujących ciekawostek w sprawie farbowania roślinami.
(Ich habe nicht nur das Rezept für Schwarzbohnen, sondern auch andere interessanten Hinweise betreffs "Naturfarben" im Blog Pflanzenfarben 2013 gefunden.)